Τα παράθυρα των αεροσκαφών έχουν συγκεκριμένο οβάλ σχήμα, για πολλούς λόγους, σίγουρα όμως, όχι λόγω design.
Σε μια καμπίνα αεροπλάνου, αν ένα παράθυρο ραγίσει, θα προκαλέσει έκρηξη λόγω της αποσυμπίεσης.
Στα παράθυρα των αεροπλάνων, οι τρύπες που έχουν στρογγυλεμένες άκρες, διακρίνονται για την πιο δυνατή δομή τους, και δεν σπάνε εύκολα. Επίσης, δεν κάνουν ρωγμές αν ασκηθεί έντονη πίεση επάνω τους.
Το βασικό πρόβλημα με το σχήμα των παραθύρων στα αεροσκάφη, έγινε αντιληπτό για πρώτη φορά όταν το πρώτο εμπορικό αεροσκάφος, το βρετανικό De Havilland Comet, συνετρίβη τρεις φορές από την ημέρα που βγήκε στην κυκλοφορία, το 1952.
Η αιτία και στις τρεις περιπτώσεις ήταν η αλλοίωση των μετάλλων. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αλλοίωσης, που άγγιζε το 70%, προήλθε από τις γωνίες των μεγάλων παραλληλόγραμμων παραθύρων του.
Το Real Engineering εξηγεί ότι: «Η πίεση εξαπλώνεται ομαλά μέσα σε ένα υλικό, αν όμως τοποθετηθεί ένα εμπόδιο στην πορεία της, αναγκάζεται να αλλάξει κατεύθυνση με αποτέλεσμα η πίεση να συσσωρεύεται σε ορισμένες περιοχές (stress concentration)».
Ως αποτέλεσμα, ο σχεδιασμός των παραθύρων άλλαξε άμεσα, παίρνοντας το γνωστό, οικείο οβάλ σχήμα που έχουν σήμερα.
