Το Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.) και ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Σχολής Ικάρων (Σ.Α.Σ.Ι.), αξιοποιώντας την σωρευμένη γνώση, τις δεξιότητες, καθώς, και την πολυετή διεθνή και εσωτερική εμπειρία τους, στο πλαίσιο των επιμορφωτικών τους δραστηριοτήτων, διοργάνωσαν ένα ενδιαφέρον συνέδριο, το «Security & Defence State of the Art Technology».
Το «DP» εντόπισε τη συμμετοχή στο συνέδριο του Ντένη Πλέσσα, αντιπροέδρου της κατασκευάστριας εταιρίας των F-16, της αμερικανικής Lockheed Martin και ζήτησε την εισήγηση στο συνέδριο. Με δεδομένη την απόφαση για την αναβάθμιση σημαντικού μέρους του αεροπορικού στόλου της Πολεμικής Αεροπορίας, το ενδιαφέρον ήταν αυτονόητο, αφού αποτέλεσε την πρώτη δημόσια τοποθέτηση της εταιρίας.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Defence Point, όσα ειπώθηκαν έχουν πράγματι ενδιαφέρον. Ακολουθεί ένα μικρό τμήμα της εισήγησης που επικεντρώνει στην αιτιολογική βάση και την επιχειρηματολογία της εταιρίας, η οποία προφανώς έπαιξε τον ρόλο της στις μακροχρόνιες ζυμώσεις που οδήγησαν στην τελική απόφαση:
Αρχικά, τονίστηκε ότι το σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον, οι νέες και διαρκώς μεταβαλλόμενες απειλές, η αδιαπραγμάτευτη θέση της χώρας για θωράκιση της εθνικής κυριαρχίας, οι νέες αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων για τη διατήρηση της ειρήνης αλλά και την αποτροπή οποιασδήποτε ξένης απειλής, ο συναγωνισμός μεταξύ κοινωνικών και αμυντικών δαπανών και τέλος η ανάγκη διατήρησης μιας υγιούς βιομηχανικής βάσης αποτελούν θέματα των οποίων η ανάλυση, μελέτη και αντιμετώπιση ζητούν άμεσες λύσεις.
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκαν ότι οι Αναβαθμίσεις, η Διαλειτουργικότητα και η Δικτυοκεντρικότητα αποτελούν τους Βασικούς Άξονες Ανάπτυξης της Πολεμικής Αεροπορίας. Με την συνεχή εξέλιξη των ηλεκτρονικών συστημάτων, οι αεροπορικές πλατφόρμες απέκτησαν ολοένα και μεγαλύτερη επιχειρησιακή σημασία, αλλά και πολυπλοκότητα και κόστος.
Ακόμη, τονίστηκε ότι το κλειδί στην αποτελεσματικότητα ενός αεροσκάφους είναι η συνεχής επένδυση στην τεχνολογία και στην επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα και η εγγενής δυνατότητα του αεροσκάφους να δέχεται νέους κινητήρες, νέα ραντάρ, νέα έξυπνα όπλα, νέο πιλοτήριο και νέους αισθητήρες. Με την αύξηση των τεχνολογιών επικοινωνίας, της μετάδοσης εικόνας, βίντεο και άλλων δεδομένων, δημιουργήθηκε η ανάγκη δίκτυο-κεντρικών συστημάτων, με κύριο άξονα τις αεροπορικές πλατφόρμες.
Επιπλέον,η διαλειτουργικότητα μεταξύ συμμαχικών δυνάμεων αλλά και διακλαδικών δυνάμεων της ίδιας χώρας επιβάλλει οι προδιαγραφές των νέων αεροπορικών προϊόντων να ικανοποιούν επιχειρησιακές ανάγκες όλων των όπλων (Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας, Πεζοναυτών). Η σχεδίαση ενός νέου αεροπορικού μέσου ή η αναβάθμιση ενός προγενέστερου, με επιδιώξεις την αύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας συνδυασμένη με διαλειτουργικότητα και δικτυοκεντρικότητα αποτελούν τους τρεις βασικούς πυλώνες της Αεροπορίας του 21ου αιώνα.
Όσον αφορά για τις αναβαθμίσεις των μαχητικών αεροσκαφών αναφέρθηκε ότι η αναβάθμιση αεροπορικού υλικού είναι μία συνήθης αεροπορική δραστηριότητα εκσυγχρονισμού. Οφείλεται πρωτίστως στην ταχύτερη αύξηση των τεχνολογικών και επιχειρησιακών δυνατοτήτων των ηλεκτρονικών συστημάτων σε σχέση με τις βελτιώσεις του δομικού μέρους της ατράκτου ή των αεροκινητήρων. Στην Ελλάδα η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία πρόσφατα αποφάσισαν ομόφωνα την υλοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης των μαχητικών F-16. Το τελευταίο διάστημα υπήρχε πάντοτε το ερώτημα να αποκτήσουμε αναβαθμισμένα F-16 ή μήπως πρέπει να προχωρήσουμε άμεσα σε παραγγελία αεροσκαφών πέμπτης γενιάς. Το δίλημμα δύσκολο αλλά και ενδιαφέρον.
Τελικά η πλάστιγγα έγειρε υπέρ της αναβάθμισης σε πρώτη φάση. Οι λόγοι πολλοί και σημαντικοί. Χρειάζεται μία δύναμη πυρός που μόνο τα F-16 θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν. Το σχετικό κόστος αναβάθμισης των μαχητικών F-16 έναντι της αγοράς F-35 ήτο απαγορευτικό για τα μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35 ή JSF. Η επένδυση για την αναβάθμιση των F-16 θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί ούτως ή άλλως δεδομένου ότι τα F-16 θα πρέπει να είναι απολύτως διαλειτουργικά με τα F-35 όταν τα τελευταία αποκτηθούν, και όταν τα δύο αυτά οπλικά συστήματα θα λειτουργούν μαζί.
Τέλος, αναφέρθηκε ότι τα συστήματα όπως τα ραντάρ αυτόματης ηλεκτρονικής σάρωσης (ΑΕSΑ), το Link-16, ο επιχειρησιακός υπολογιστής ΜΜC και άλλα αποτελούν τον προπομπό αλλά και την προϋπόθεση για την διαλειτουργικότητα που χρειαζόμαστε τώρα αλλά και στο μέλλον. Οι στόχοι της αναβάθμισης είναι πολλοί: τεχνολογικοί, οικονομικοί, βιομηχανικοί κλπ.
