Ενώ η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία παραδίδει F-16 Viper με τον αναγκαίο ρυθμό, στο επιτελείο εξετάζουν τις επιπλέον ανάγκες που φέρνει η 4,5 γενιά αεροσκαφών.
Ίσως το πιο κρίσιμο ζήτημα αφορά την επιλογή του νέου συστήματος αυτοπροστασίας που θα τοποθετηθεί στα Viper, για το οποίο έχουν ζητηθεί διευκρινίσεις από την αμερικανική πλευρά.
Από την πλευρά της αμερικανικής προσφοράς, έχουν τεθεί στο τραπέζι τρεις σουίτες, με το πιο οικονομικό πακέτο να είναι το πιστοποιημένο για τα F-16 Block 70/72 «Viper Shield».
Στις πιο εξελιγμένες λύσεις συγκαταλέγεται το Storm EW, που σε πολλά χαρακτηριστικά παραπέμπει στο σύστημα αυτοπροστασίας του F-35, ενώ υπάρχει και η πρόταση IVEWS, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται να εφαρμοστεί και στα τουρκικά F-16 Viper.
Στο επίκεντρο της μελέτης βρίσκεται η ανάγκη για ένα προηγμένο σύστημα που θα αντιμετωπίζει τις αναδυόμενες απειλές, θα ανταποκρίνεται απέναντι σε σύγχρονα αντίπαλα όπλα και θα εντάσσεται πλήρως στο δικτυοκεντρικό περιβάλλον για διαχείριση πολλαπλών και άγνωστων απειλών.
Στο πλαίσιο της αντικατάστασης του ASPIS II, το ενδιαφέρον στρέφεται επίσης προς προτάσεις που προέρχονται από το Ισραήλ, τις οποίες στο επιτελείο βλέπουν με θετικό μάτι.
Η συνεργασία με το Ισραήλ έχει ήδη αποτυπωθεί θετικά στην ενσωμάτωση όπλων όπως οι πύραυλοι Rampage και οι συλλογές Spice στα F-16 Viper της Σούδας, ενώ οι Ισραηλινοί έχουν επιδείξει σημαντική τεχνογνωσία πάνω σε αεροσκάφη αυτού του τύπου.
Επειδή πολλά στοιχεία των ισραηλινών συστημάτων έχουν αντικατασταθεί από λύσεις εγχώριας παραγωγής, είναι σαφές ότι, με τη σύμφωνη γνώμη του κατασκευαστή, ανάλογες εφαρμογές μπορούν να εξαχθούν και σε μαχητικά άλλων συμμάχων.
Σημαντική παράμετρος για τις αποφάσεις παραμένει το κόστος, όπως φάνηκε και στις διαπραγματεύσεις για την αναβάθμιση των 38 F-16 Block 50.
Στο αεροπορικό επιτελείο γνωρίζουν τις οικονομικές δυνατότητες και τις μεταφέρουν σε κάθε συνομιλητή, αξιολογώντας προτάσεις βάσει κόστους, επιχειρησιακής αξίας και δοκιμών στο πεδίο.
Οι ισραηλινές προτάσεις κερδίζουν έδαφος κυρίως λόγω του κόστους σε σύγκριση με ορισμένες αμερικανικές λύσεις και επειδή έχουν δοκιμαστεί εκτενώς στο επιχειρησιακό περιβάλλον, περιλαμβανομένων αεροπορικών επιχειρήσεων σε περιοχές όπως η Τεχεράνη.
Παράλληλα, οι συνομιλίες καλύπτουν και τα ατρακτίδια (pods) που χρειάζονται τα Viper: ο εντοπισμός, η αυτόματη ιχνηλάτηση και η κατάδειξη στόχων σε μεγάλες αποστάσεις είναι βασικά χαρακτηριστικά που η Πολεμική Αεροπορία επιθυμεί για να αντικαταστήσει τα παλαιότερα LANTIRN.
Εκτός από τις αμερικανικές επιλογές για pods, και οι ισραηλινές λύσεις προσφέρουν εναλλακτικές που εξετάζονται στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων.
Επιπλέον, δεδομένης της μεταβολής στη Μέση Ανατολή, από Τετάρτη (15/10) ανοίγει —σύμφωνα με αρμόδιες πηγές— χώρος για συνομιλίες που είχαν παγώσει λόγω των εντάσεων και πλέον επανενεργοποιούνται, δίνοντας τη δυνατότητα να διευθετηθούν ανοικτά ζητήματα ενίσχυσης της άμυνας.
