Ο ευρωπαϊκός αεροναυπηγικός όμιλος παρουσιάζει σημάδια αντοχής στην κρίση, όμως τα προβλήματα των αεροπορικών εταιρειών σε συνδυασμό με ορισμένα τεχνικής φύσεως ζητήματα κρατούν προς το παρόν προσγειωμένες τις προβλέψεις των ανθρώπων της Airbus. Η εταιρεία ακολουθεί ασφαλή πορεία, όμως δεν αναμένεται να παρουσιάσει θεαματική άνοδο πριν από το 2014.
Κι αυτό διότι σε δύο χρόνια θα είναι έτοιμα τα νέα μοντέλα που υπόσχονται καλύτερες επιδόσεις με χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμου καθώς και η βελτιωμένη εκδοχή του Α380, το οποίο αποτελεί ένα από τα πλέον επικερδή αεροσκάφη του ομίλου.
Ενα άλλο αεροσκάφος, το Α320 ΝΕΟ, αναμένεται να κάνει την παρθενική του πτήση την ίδια χρονιά αλλά θα παραδοθεί σε όσες εταιρείες έχουν ήδη παραγγείλει τέτοια αεροσκάφη στα τέλη του 2015. Ο εκτελεστικός πρόεδρος της εταιρείας Τομ Εντερς υπόσχεται ότι ο αεροδυναμικός ανασχεδιασμός των πτερυγίων του συγκεκριμένου μοντέλου θα καταστήσει τη νέα έκδοση του Α320 κατά 15% οικονομικότερη από τη σημερινή.
Ομως το 2014 θα είναι η χρονιά-ορόσημο για την εταιρεία λόγω της παρουσίασης ενός νέου αεροσκάφους, του Α350, του οποίου τόσο ο σκελετός όσο και τα πλαϊνά πτερύγια θα είναι κατασκευασμένα από ένα ενισχυμένο κράμα ανθρακονημάτων. Το υλικό αυτό θα επιτρέψει στο θηριώδες αεροπλάνο, που θα μεταφέρει έως και 300 επιβάτες στην οικονομική θέση, να ανταγωνιστεί το αντίστοιχο μοντέλο 787 της Boeing, το οποίο κυριαρχεί σήμερα στην παγκόσμια αγορά. Η Qatar Airways ήταν η πρώτη που παρήγγειλε 80 αεροσκάφη από την Airbus (ήδη από το 2007) και ο επικεφαλής αραβικής εταιρείας Ακμπάρ αλ Μπάκερ αναμένει από την εταιρεία να τηρήσει πιστά τα χρονοδιαγράμματα κατασκευής, ελέγχου και παράδοσης. Ωστόσο δεν είναι οι πελάτες της Airbus αυτοί που κάθονται σε… αναμμένα κάρβουνα.
Η θέση των υπευθύνων της ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής εταιρείας είναι περισσότερο επισφαλής καθώς βλέπουν μεγάλους αερομεταφορείς όπως η αυστραλιανή Qantas και η αμερικανική Southwest Airlines να ματαιώνουν ή να μεταθέτουν χρονικά μεγάλες παραγγελίες αφού η επιβατική ζήτηση παρουσιάζει κάμψη και το κόστος μεταφοράς σημειώνει αύξηση λόγω ανατίμησης των καυσίμων διεθνώς. Ακόμη χειρότερο είναι ότι πολλές εταιρείες κάνουν ανάλογα σχέδια (ακύρωσης αγορών) αλλά δεν τα έχουν ως τώρα κοινοποιήσει. Ενα επιπλέον πρόβλημα τόσο για την Airbus όσο και για την αμερικανική ανταγωνιστική εταιρεία Boeing είναι η τάση «συγκεντρωτισμού» της αεροπορικής αγοράς. Καθώς οι μικρότεροι ή πιο προβληματικοί όμιλοι όπως η πορτογαλική TAP και η ιταλική Alitalia οδηγούνται σε (αναγκαστική) συγχώνευση ή εξαγορά από μεγαλύτερους ομίλους, το μεταφορικό έργο συρρικνώνεται και μοιραία περιορίζεται η ζήτηση νέων αεροσκαφών.
Την τελευταία δεκαετία οι δύο μεγάλες κατασκευάστριες αεροσκαφών που μονοπωλούν την παγκόσμια αγορά είδαν τις πωλήσεις τους να καταγράφουν αξιοσημείωτη όσο και ανέλπιστη άνοδο κυρίως λόγω της ανθοφορίας των ασιατικών και άλλων αναδυόμενων οικονομιών. Καθώς όμως οι κυβερνήσεις περικόπτουν δαπάνες, ελέω δημοσιονομικής αυστηρότητας, οι αεροπορικές εταιρείες που ελέγχονται (κατά πλειοψηφία ή εν μέρει) από το Δημόσιο γίνονται όλο και πιο φειδωλές σε ανάλογες αγορές.